Tijdens de corona crisis heb ik me toch een aantal keren moeten betrappen op een spontane handdruk bij nieuwe kennismakingen. Het is zo’n gewoonte dat je iemand die je voor het eerst ziet een stevige maar juiste handdruk geeft. Er gaat zoveel van uit. De manier hoe je een handdruk geeft is en blijft zo bepalend voor je eerste indruk van je contactpersoon. Je kan er zoveel uithalen.
Heb je wel eens de filmpjes van president Trump gezien. Hilarisch hoe hij bewust zijn gesprekspartner de hand geeft. Of liever hoe hij bijna de arm afrukt. Dit is zo’n bewuste machtsvorm. Helemaal als hij zijn linkerhand op de rechterhand legt van zijn gesprekspartner.
Heb je bij jezelf wel eens afgevraagd hoe jij bij iemand de hand drukt. Ben jij de botte kraker of meer het losse slappe handje. De dominante geeft een hand met de handpalm omlaag.De dominante heeft de hand in een hoek, zodat je alleen de vingers krijgt, en er geen contact tussen de handpalmen ontstaat. Daarmee wordt de ander op afstand gehouden.
Probeer het eens uit en vraag het eens aan een goede vriend(in) hoe (Z)hij je handdruk ervaart.
Een zakelijke handdruk is kort, stevig en zakelijk. Houd je een hand langer vast, dan kan de ander zich daar ongemakkelijk bij voelen. Over het algemeen horen er twee of drie op- en neergaande bewegingen bij.
Ik kijk uit naar de dag dat we weer onze gesprekspartner de hand kunnen drukken. Ik heb nu in mijn gesprekken meer tijd nodig om erachter te komen wat voor typetje er tegenover mij zit.
De non-verbale communicatie is zo belangrijk en zwaar onderschat. Nu maar hopen dat het nieuwe normaal niet het einde is van deze prachtige culturele gewoonte.
