Het blijft een bijzonder iets, nieuwe contacten opdoen. Altijd vind ik het weer heerlijk om je voor te stellen bij nieuwe contacten. De voorbereiding is al een feest op zich. Alle linkjes die je met zo’n nieuw contact hebt zijn weer leerzaam en interessant. En hoe vaak kom je niet binnen, maak je kennis met je nieuwe contactpersoon, en denk je waar ken ik jou van.
Laatst weer zo’n heerlijk moment. Een relatie sprak over de creativiteit van de eigenaar. Hij was jong dynamisch en zeer creatief. Toen een profiel geschetst werd van deze persoon begonnen de radertjes te draaien. Ik had iemand in mijn gedachte vanuit mijn verleden. En dit ga je niet geloven maar wat bleek de persoon in kwestie was de zoon van een oude vriend van mij. Toeval? Of gewoon veel radertjes aan het draaien zetten en je vermoeden de persoon te kennen wordt bevestigd. Geloof me bij zo’n voorgevoel moet je doorvragen en kom je er achter dat er linkjes vanuit een andere invalshoek zijn. En die kunnen heel waardevol zijn. Je geheugen is een uniek raderwerk met zoveel grote en kleine radertjes die aan het draaien gezet kunnen worden.
Ik had dat vroeger altijd op beurzen. Daar kom je mensen tegen in een andere hoedanigheid en vaak met andere kleding dan je gewend bent. Hoe gênant is het dan niet dat die persoon je begroet met “hoi Anphil” en je radertjes beginnen te draaien maar je komt er niet achter. Wie is dat nu? Dementie light of gewoon een vlaag van verstandsverbijstering. Heb vertrouwen in je enorme back up in je hoofd en laat die radertjes maar draaien. Begin gewoon je gesprek laat je radertjes draaien en negen van de tien keer schiet die naam vanzelf binnen. Hij zat daar heel diep verscholen in je brain.
